W swoim przejmującym i zabawnym przemówieniu będącym kontynuacją legendarnej przemowy z 2006 roku, Sir Ken Robinson argumentuje za zmianą systemu nauczania – ze standardowych szkół do bardziej spersonalizowanej edukacji by stworzyć warunki do rozwoju naturalnych talentów dzieci.

Wiatr pośród trzcin

Had I the heavens’ embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.

Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

(Tłumaczenie wiersza W.B. Yeatsa z tomu „Wiatr pośród trzcin”, 1899, Leszek Engelking.)